صحیفه سجادیه - دعا به وقت بیماری

Sahifeh Sajjadieh (Prière pour la maladie)

کتاب صحیفه سجادیه صوتی

به همراه ترجمه فارسی با قابلیت به اشتراک گذاری

دعاء شانزدهم در صحیفه سجادیه اینگونه آغاز می‏ شود: اللهم یا من برحمته یستغیث المذنبون، بار خدایا، ای آنکه گناهکاران به سبب رحمت او فریادرسی می ‏جویند. در دعا به وقت بیماری امام (ع) ابتدا در زمینه خداشناسی مطالبی را بیان می‏ فرمایند، و با زیباترین عبارات و توصیفات، دیدگاه و اندیشه و اعتقاد به خدایی که می‏پرستیم را روشن می‏ کنند. و در این زمینه به نکات زیر اشاره می‏ فرمایند:

1- خداوند مونس و آرام‏بخش هر غریب است.

2- فرج و گشایش در کارها و مشکلات با خدا است.

3- رحمت الهی در تمامی پهنه هستی گسترده است.

4- خداوند فریادرس هر تنها مانده است.

5- خداوند برای نعمتهایی که به ما داده پاداش نمی‏ طلبد.

6- خداوند در مجازات افراط نمی‏ کند.

سپس امام (ع) به ما می‏ آموزد که در مقام اقرار به خطاها و گناهان، خالصانه و با صداقت به بیان کاستیها و لغزشهای خود در پیشگاه خداوند بپردازیم. در این فراز از دعا امام (ع) می ‏فرماید: و انا یا الهی عبدک الذی امرته بالدعاء فقال: لبیک و سعدیک، ها انا ذا، یا رب، مطروح بین یدیک، و من ای خدای من، بنده توام که او را به دعا امر فرمودی و گفت: لبیک و سعدیک یعنی اطاعت می‏ کنم و فرمانت را به جا می ‏آورم، اینک منم ای پروردگار، بنده‏ ای که در پیشگاهت افتاده است.

آنگاه در فرازهای آخر دعا به وقت بیماری پس از صلوات بر رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم و اهل‏بیت طاهرینش علیهم ‏السلام به ما می‏ آموزد که چه درخواسته ایی از خداوند داشته باشیم، و آنها را چنین برمی‏ شمرد:

1- و قنی من المعاصی، و مرا از گناهان مصون بدار.

2- و استعملنی بالطاعه، و مرا به فرمانبرداری از خود مشغول بدار.

3- و ارزقنی حسن الانابه، و نیکی بازگشت از گناه را روزی‏ام فرما.

4- و طهرنی بالتوبه، و مرا به توبه پاک گردان.

5- و ایدنی بالعصمه، و مرا به نگهداری (از گناهان و گرفتاریها) کمک کن.

6- و استصلحنی بالعافیه، و با تندرستی آشتیم ده.

7- و اذقنی حلاوه المغفره، و شیرینی آمرزش را به من بچشان.

8- و اجعلنی طلیق عفوک، و مرا رها شده عفو خود گردان.

چنانکه ملاحظه می ‏کنیم، تمامی درخواستها در زمینه اصلاح نفس و سازندگی شخصیت الهی انسان است، توفیق توبه و به دست آوردن غفران و بخشش الهی و موفق شدن به اطاعت از فرامین خداوند، محورهای اصلی هدایت و سعادت و نیکبختی دنیا و آخرت انسان است، که امام (ع) در قالب دعا و در جهت ساختن و تربیت الهی انسان آنها را به زیبایی مطرح فرموده است.