100 барги ғазал

100 bargi ғazal

А сири ишқи ту суду зиён чӣ медонад,

Гули чарог баҳору хазон чӣ медонад.

Агар зи лутф ту фикре ба ҳоли ман накунӣ, Илоҷи дарди маро осмон чӣ медонад.

Қадам ба раҳ чу ниҳад толиби ту, наншинад. Чу сели бодия нақли макон чӣ медонад.

Мазан чу нохуни мутриб ба пеши хартанбӯр, Навои сӯхтагонро ҷаҳон чӣ медонад.

Салим, гуфт, ки: Дорам ба турраат сухане, Ба ханда гуфт, ки: Ҳинду забон чӣ медонад

Чашми хешонро ҳасад азбас ба давлат шӯр кард, Шуд чу Юсуф подшоҳ, аввал падарро кӯр кард! Ҳар куҷо девонае бардошт санге дар Хито, Орзӯи сайри чинихонаи Фагфур кард.

Осмон ин базми пурошӯбро он мутриб аст,

К-аз сари Баҳроми Чӯбин косаи танбӯр кард. Хасми мо гар оҷиз афтодаст, мо ҳам оҷизем, Дона натвонад нигаҳ аз бим сӯи мӯр кард. Кӯчаву бозор аз ҷӯгии тамогиоӣ пур аст,

Ин ҳама гавго маҳаббат бар сари Мансур кард. Мезанам оташ бар он аз оҳ, то фориг гиавам, Нӯки миҷони ту дилро хонаи занбӯр кард.

А з гулу сунбул ба корам нест, ин ошуфтагӣ Бо дили ман ҳар чӣ кард, он наргиси махмур кард. Нест чандон хок бар олам, киман бар сар кунам, Дар харобӣ бас, ки тӯфони сиришкам шӯр кард. Хугидилӣ ҳаргиз ба наздикам намеояд, Салим, Гардигии айёмам аз ҳамсӯҳбатон то дур кард.

Нигоҳ аз шавқи дидорат ба чашмиман намегунҷад, Чароге, к -аз ту равшан шуд, дарӯравган намегунҷад. Ҳавои домани саҳро чунонам музтариб дорад, Ки ҳамчун гирдбодам пой дар доман намегунҷад. Сафар кардан ба сӯи дӯстон завқи дигар дорад, Насими Миср аз шодӣ ба пироҳан намегунҷад. Диле дорам мани девона аз завҳи тамошоят,

Ки чун оинаи хуршед дар гулхан намегунҷад. Даруни гунча мегунҷид бӯи гул, вале акнун,

Зи бас расво шуд аз шавқи ту, дар гулшан намегунҷад. Салим, аз бахя захми ман надорад қисмате, оре, Дилам аз бас пур аст аз гам, дар ӯ сӯзан намегунҷад